Creating ceremonies that make sense to you
Een ceremonie, wat is dat?
Leef je even in...
Een heerlijke avond waar iedereen al maandenlang naar uitkijkt.
In het midden van het plein brandt een helder vuur en als je je ogen sluit hoor je het hout zachtjes knisperen.
De gouden gloed van de vlammen weerspiegelt in de ogen van de dierbaren die speciaal voor dit magische moment zijn samengekomen.
Tot ver buiten het plein klinkt gelach van vreugde en verbondenheid.
De vlammetjes en gensters dansen vrolijk om elkaar heen. Elk met hun eigen moment de gloire.
Hoe langer je blijft zitten, hoe meer je het gevoel hebt dat er als het ware een warme deken over je heen valt.
Rond dit vuur worden herinneringen gesmeed en harten verwarmd.
Dat.
Dat is wat een persoonlijke en geslaagde ceremonie voor mij moet zijn.
Al ziet het er op het feestmoment allemaal zo vlotjes en spontaan uit, zo'n moment komt niet
zomaar vanzelf uit de lucht vallen. Een ceremonie vormgeven is hard werken.
Zowel voor mij als ceremonievormgever als voor jullie.
Vandaar dat ik ook maar een beperkt aantal ceremonies per jaar aanneem.
Elk verhaal verdient de volle aandacht.
Een persoonlijke ceremonie op maat is immers lekker beginnen met een blanco blad.
Vergelijk het met een bos zonder verwachtingen van anderen, zonder regeltjes van buitenaf,
zonder vastgelegde volgorde. Zo eentje waarin je kan ademen en helemaal vrij jezelf kan zijn.
Mensen zijn vaak geneigd om na te doen wat ze zien bij anderen, om dichtbij tradities te blijven,
om te doen wat ze denken dat er van hen wordt verwacht.
Als ik koppels hoor vragen: “Is het dan de bedoeling dat we dit zo doen? Is dat de juiste volgorde?”,
dan is mijn antwoord steevast: “Alleen als jullie dit zo willen…”
Dat bos, dat gaan we namelijk samen vullen. Met jullie heerlijke verhaal dat we samensprokkelen,
met jullie ‘goesting’, jullie grappige, zotte of net heel erg passende rustige kantjes.
We bezaaien het brainstormbos met jullie eigen bomen.
Laat mij maar die gekke eekhoorn zijn die enthousiast samen met jullie van tak naar tak springt
en hier en daar ideeën als walnootjes voor jullie voeten legt.
Laat mij maar de boswachter zijn die jullie begeleidt en kijkt welke boompjes we best waar planten.
Om aan het eind te zien dat die heerlijke chaos van ideetjes van in het begin een prachtige gestroomlijnde ceremonie vormen...
Op maat van jullie.
Afhankelijk van aan wie je het vraagt,
zal je volgende beschrijvingen over mij te horen krijgen:
Een rustige luisteraar, maar ook een vlotte verteller.
Een hoofd dat nooit stilstaat, maar ook een opgeruimde geest.
Een zotte mus, maar ook doodserieus en no nonsens.
Een flapuit, maar ook een diplomatische woordenweger.
Een introvert, maar ook een sociaal beestje rond de juiste mensen.
Een mama met warme armen om te knuffelen, maar ook... nee die zijn er gewoon altijd.
Ik hou van...
in stilte genieten
warm, heel warm en lang douchen
de zon achter het glas
sloten thee drinken
babbeltjes met mijn bestie
buiten de lijntjes denken
dingen mooi maken
woorden die op de juiste plaats vallen
Ik smijt me en zet de puntjes graag op de spreekwoordelijke i.
Wat ik doe, doe ik met passie...
omdat ik niet weet hoe het anders moet​.
​
Liefs, Anke
Nice to meet you!
It made sense to me . . .
Het lijkt ondertussen een eeuwigheid geleden en toch ligt het nog vers in het geheugen:
Het moment dat ik in 2020 mijn eigen huwelijksceremonie zag verschrompelen tot een bubbelfeest
waar iedereen minstens anderhalve meter afstand moest houden en onze getuige alles dan maar
live streamde voor onze dierbaren thuis.
Hoe erg miste ik toen de verbinding, het niet mogen verwoorden en delen hoe diep ik de liefde voor mijn man voelde.
Dus kroop ik in 2022, toen corona weer gewoon bier werd, in mijn pen en opnieuw in mijn trouwjurk
en deden we van zotte dingen die helemaal bij ons als koppel paste.
Het werd mijn eerste ceremonie op maat.
"Wauw, nooit gedacht dat een ceremonie ook dit kon zijn!"
"Zo wil ik het later als ik trouw ook, Anke..."
Al snel klopten collega's en vrienden aan om ook voor hen een persoonlijk uitgewerkte ceremonie vorm te geven.
En toen viel het op zijn plaats voor mij.
Ik schreef graag teksten en verhalen. Ik hield van zoeken naar diepgang en betekenis.
Ik stond graag stil bij de kleine gelukskes in het leven.
Dit smaakte naar meer...
Naar meer sprokkelen van verhalen die samen de puzzelstukjes van een leven zijn.
Naar meer mensen verwonderen met warme woorden.
Naar meer gekke brainstormsessies die leiden tot die unieke viering die precies past.
Naar meer samen genieten van al dat moois dat een verbindende ceremonie kan zijn.
Want zeg nu zelf... stilstaan bij hartverwarmende mijlpalen, dat is toch wat we wat meer mogen doen.
Niet?
